Για όσους δεν το ξέρουν ήδη, είμαι δημόσιος υπάλληλος, αλλά όχι από το ευνοημένο είδος. Είμαι έκτακτη στο δημόσιο και λόγω των οικονομικών μέτρων, δεν πρόκειται να γίνω μόνιμη ούτε σε 10 χρόνια (ούτε θέλω). Οπόταν δουλεύκω, αλλά δεν έχω τα δελεαστικά οφελήματα των υπολοίπων (με τα οποία σε εξαγοράζουν και πουλάς τη ψυχή σου στο τέλος). Μπορώ να πω ότι διατηρώ κάποια αξιοπρέπεια και δεοντολογία (ακόμα), αλλά την ψυχραιμία μου δυσκολέυομαι να τη διατηρήσω.
Κάθε μέρα έχω να κάνω με την κάθε (και τον κάθε) παλαβή, απαίδευτη, πρήχτισσα, οπισθοδρομική, καθυστερημένη τσατσά, που θέλει κάτι που μένα, αλλά εν εκατάλαβεν ακόμα τί κάμνω τζιαι πώς το κάμνω. Τζιαι 'γω να μεν μπορώ να της πω "πάρε τ'αρχίδια μου", γιατί έχω μάστρους τζιαι ανώτερους, που είναι εξίσου άχρηστοι τζιαι καθυστερημένοι, τζιαι ό,τι κάμουν κάμνουν το 'μέσω' γνωστών. Έφαα τα χρόνια μου, τζιαι ακόμα τα τρώω, στις σπουδές για να έχω να κάμω με τέτοιες καταστάσεις τζιαι να μεν μπορώ να κάμω καθόλου επιστημονική δουλειά; Έννεν κρίμα;
Φυσικά θυμούμαι την τελευταία φορά που δούλεψα στον ιδιωτικό τομέα. Έφυα κακήν κακώς (τζιαι κλαμουρισμένη - χμμμ, ρεζίλι), μετά από τεράστιο καυγά. Τούτην όμως τη φορά σκέφτουμαι για κάτι δικό μου, να είμαι νάκκον πιο ανεξάρτητη. Δεν έχω αυταπάτες, ξέρω ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Ιδιαίτερα με τη σημερινή οικονομία, στον ιδιωτικό τομέα επικρατεί μεγάλη αβεβαιότητα. Φταίω όμως που ξυπνώ κάθε πρωί τζιαι σκέφτουμαι τί αρρώστια να επινοήσω σήμερα για να μην πάω δουλειά; Καταντώ να είμαι κάθε μέρα άρρωστη... Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, χωρίς ουσία, χωρίς νόημα. Αλλά ποιος αφήνει δουλειά στο Δημόσιο; Αλλο λίον στην Κύπρο να εν ποινικό αδίκημα. Τζιαι μιας τζιαι έφυες ετέλειωσεν. Εν ιμπορείς να πάεις πίσω. Κάποιος άλλος καραδωκεί για τη θέση σου.
Εν είμαι αχάριστη, απλώς είμαι αντικοινωνική τζιαι αντιδραστική. Εν τόσον κακό;;;
μια φίλη μου λαλεί η λύση στο πρόβλημα είναι ένας πλούσιος άντρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήou egrapsasou eeetsi sxolio tziai exathin:-(
ΑπάντησηΔιαγραφήok, periliptika:
1. den natrepesai na kathgoras thn douleia sou? ftou sou (muaaaaxaxaxaxa)
2. gia na anoikseis portan prepei na kleiseis allhn. Ahstous anthropakous tou proletaratou pou laloun "exoumen krisi", "men afikeis thn kalh sou douleia" klp giati en exoun artsithkia. Tolma to na kameis kati diko sou. En tha pethaneis pou thn peina.
auta.
Μου αρεσε πολυ η ατακα σου οτι ειναι σχεδον ποινικο αδικημα το να αφησεις το δημόσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι γνωστό ότι στη Κυπρο εχουμε, για διαφορους λογους, τη χειροτερη δημοσια υπηρεσία.
Αλλα απο την άλλη, σε αυτη τη συγκυρία δεν λεει να φυγεις και να κανεις κατι δικό σου.Καλή η μαγκιά, όταν όμως συνοδευεται και απο ικανοποιητική πιθανοτητα επιτυχίας.
Πιστεψε με, παρα πολλοι συμμεριζονται τις ανησυχιες σου και χαιρομαι οταν ακουω ατομα να αμφισβητουν καταστασεις και όχι να χαίρονται που είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Μάνα: Καλή η εισήγησή σου αλλά έχασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήPostbabylon: Εκτιμάται το σχόλιο αν και εχάθηκεν.Μακάρι να μεν πεθάνω που την πείνα.
Okyale: Είσαι η φωνή της λογικής!! Και'γω ακριβώς αυτά σκέφτομαι και τραβώ πίσω. Απλώς θα συνεχίζουν να λύουν τα νεύρα μου για πολύ καιρό ακόμα ή στο τέλος θα συνηθίσω την κατάσταση, κάτι που είναι σαφώς χειρότερο!
Ας πουμε οτι ανοιγεις δική σου δουλεια και έρχεται η γνωστη στρινιάρα τυπισσα (αυτη που βλεπεις στο σουπερμαρκετ ας πουμε να τσακωνεται με τις πωλητριες, να παιρνει τη σειρά σου κ.λ.π.) στο μαγαζι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλι θα θελεις να τη σκοτώσεις, αλλα πρεπει να το καταπιεσεις.
Αρα, παλι τα νευρα σου θα γίνουν πλισε.
Δεν υπαρχει ευκολη λυση.