Μα είσαι εσύ;;;;

Επέστρεψα μετά από 2-3 εβδομάδες απουσίας. Εγίναν πολλά πράματα τον τελευταίο καιρό, αλλά δεν ξέρω για ποιο απ' όλα να μιλήσω. Έσιει μέρες που σκέφτομαι να γράψω διάφορα, αλλά ό,τι ιδέα έχω σκέφτομαι ότι θα καταλάβουν ούλλοι ποιά είμαι. Να σας πω για τa ταξίθκια που έκαμνα σε άλλες επαρχίες; Να σας πω για τους συγγενείς μου που ήρθαν από το εξωτερικό; Για τους γάμους που επήα; Τελικά αποφάσισα μόνο να αλλάξω το λούκ του μπλόγκ, έτσι για να σπάσει η μονοτονία.

Η Κύπρος εν τόσο μιτσιά, που άρκεψα να νιώθω ασφυκτικά. Ξέρουμεν τους ούλλοι ούλλους. Κάθε φορά που αναφέρεται το όνομαν κάποιου πετάσσουνται που το πουθενά ακόμα πέντε άτομα που ξέρουν τζιούσι πληροφορίες τζιαι κουτσομπολιά.

Αν τζιαι εγώ ένι ξέρω πολλύν κόσμο, εν θυμούμαι ποττέ μου ονόματα τζιαι φάτσες, τζιαι γενικά εν ασχολούμαι, ξέρω πράγματα για άτομα που δεν θα έπρεπεν, τζιαι δεν θα ήθελα να ξέρω. Δεν παραγνωρίζω τη σημασία του κουτσομπολίου, αντιθέτως πιστέυω ότι εν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, τζιαι προσφέρει κοινωνική συνοχή.  Αλλά κάθε φορά που σκέφτομαι να σας περιγράψω μιαν εμπειρία π.χ. για έναν εστιατόριο που επήα, σκέφτομαι ότι απέναντί μου κάθεται ο φέλοου μπλόγκερ, τζιαι έννα σκεφτεί "Ααα, εν τούτος ο Patatoullis?"