Think for yourself and question authority
(Timothy Leary)

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Άνευ ανατροφής

 Με αφορμή το πιο κάτω άρθρο που έπιαεν το μάτι μου σήμερα στην εφημερίδα Πολίτης, έχω να πω 2-3 πράγματα:

                               ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ
Εξώδικο για το παιχνίδι του παιδιού τους

Οι γονείς του μικρού έλαβαν ένα εξώδικο, το οποίο τους προειδοποιούσε πως εάν το παιδί τους συνέχιζε να κάνει θόρυβο θα  αναγκαστούν να πληρώσουν  5.000 στερλίνες.
                                              
Ο  Simon και η  Pippa Lansdell  ανέφεραν στην εφημερίδα Daily Mail πως «αυτός που έκανε την καταγγελία δεν είχε το θάρρος όχι μόνο να τους πει πως ενοχλείται, αλλά και να βάλει το όνομά του κάτω από την καταγγελία».

30/08/2011 - 10:01

1) Φαντάζομαι ότι σκοπός του άρθρου είναι να "σοκάρει" τον κόσμο σε σχέση με τη συμπεριφορά του ιδιότροπου γείτονα που κατήγγειλε τη φασαρία που έκανε το εν λόγω παιδάκι. Είμαι δηλαδή η μόνη που εσκέφτηκεν ότι, ενδεχομένως,  καλά να τους κάμει; Αν δηλαδή οι συγκεκριμένοι γονείς αφήναν το παιδί τους ανεξέλεγκτο να τσιριλλά μες τα άγρια μεσημέρκα, τζιαι εν τους έκοφτεν, τί έπρεπεν να κάμει ο άθρωπος δηλαδή;
2) Εάν δεν μπορείς να διδάξεις στο παιδί σου υπευθυνότητα τζιαι σεβασμό προς τους άλλους, επειδή προφανώς τζιαι εσύ είσαι ζωππόβορτος, δεν πρέπει τότε η πολιτεία να σου το επιβάλει; Τα παιδιά, όσα ελαφρυντικά και να έχουν για τη συμπεριφορά τους λόγω ηλικίας, είναι οι αυριανοι πολίτες, και το αύριο δεν είναι τόσο μακρυά όσο φαντάζεστε.
3) Εάν δεν μπορείς να ελέγξεις τα κοπελλούθκια σου τότε μεν τα κάμεις, τζιαι πιο σημαντικό, μεν περιμένεις ότι ο υπόλοιπος κόσμος είναι υπόχρεως να επωμισθεί το βάρος της ανατροφής τους, τις φωνές τους, την αγένειά τους, τζιαι ειδικά τα δικά σου νεύρα και φωνές όταν προσπαθείς να τα νουθετήσεις (ανεπιτυχως αφού σε γράφουν κανονικά) μέσα στον κόσμο. Εάν ήθελα να υποστώ τέτοιο μαρτύριο θα έκανα δικά μου παιδιά μέχρι τώρα, ή καλύτερα, θα υιοθετούσα 2-3 πιθηκάκια...
4) Seriously now όμως, το πιο πιθανόν είναι ότι το άτομο που έκανε το παράπονο είναι εκκεντρικό και ανισόρροπο και ότι το αγοράκι είναι "καλόν μωρό". Αλλά, αυτό δεν το ξέρουμε στα σίγουρα και έτσι δεν μπορούμε να προβούμε σε συμπεράσματα, ούτε καν σε επιφωνήματα. 
5) Το όνομα της μάνας είναι Πίππα. Εν τυχαίο; I don't think so...





Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Εθνικό Ντεκαπάζ!

Έχει καιρό που το λέω ότι σιγά-σιγά οι Κυπραίοι γίνονται όλο και περισσότερο όπως τους Σουηδούς. Τα μαλλία τους όλο και ποιό ξανθά που το οξυζενέ (eshei Σουηδέζες  που έν έχουν τόσο άσπρα μαλλιά), οι άντρες άτριχοι, νύχι στην τρίχα, διαιτολόγιο που αποτελείται κυριως από sushi και πατέ αγκινάρας, ταξίδια στο εξωτερικό για το weekend (και ας μας γαμά η cyprus με τις τιμές) και άμα λάχει διαδήλωση κάθε Δευτέρα έξω από το προεδρικό, γιατί άλλωστε έτσι κάνουν οι Ευρωπαίοι, διαδηλώνουν στον ελέυθερο τους χρόνο. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό, γιατί μια χώρα πρέπει να είναι ευέλικτη στις αλλαγές όπως τον πρόεδρο της.
Τα κοπελλουθκια μας είναι πλέον δίγλωσσα (για να μπορούν να εξηγηθούν με τη "μαυρού", που πλεόν τη λέμε "κοπέλλα" γιατί δεν είμαστε ρατσιστές) και έχουν μάθει να λένε "please"  και "thank you" όταν τη διατάζουν. Επίσης τα κοπελλούθκια μας, που είναι  πιο έξυπνα από τα υπόλοιπα ευρωπαιόπουλλα, ξέρουν να παίζουν παγνίδια στο καινούριο τους ipad από 4 ετών (γιατί οι κούκλες είναι για μωρά),  έμαθαν να διεκδικούν τα δικαιωματά τους (π.χ. λένε της δασκάλας τους κουβέντες όπως "εν οι γονείς μου που σε πιερώνουν") και δεν έχουν ανάγκη να διαβάσουν βιβλία, γιατί αμα θέλουν κάνουν download το dvd, το βλέπουν στο dvd player του καινούριου Cayenne του μπαμπά (ή στο Χ3 της μάμμμας) και μετά το κάνουν  και 'like' στο facebook.
Όλα αυτά κάνουν τη ζωή μας πιο exciting αφού συμμετέχουμε στη δημιουργία παγκόσμιας κουλτούρας με τους ευρωπαίους συνάδελφους. Τί κι αν μας λείφκονται μερικά πράγματα (π.χ. μουσεία, συναυλίες εκτός που τες εδονίτικες, ανάδειξη κουλτούρας και ιστορίας, κοινωνικές παροχές, κοινωνικά δρώμενα, εθνική παιδεία, οδική συνείδηση, αυτογνωσία, καλοί τρόποι, διαφάνεια, ηλεκτρισμός, νερό, επιλογές φτηνής διασκέδασης, πάρκα & πράσινο, οικολογική συνείδηση, αντικειμενική δημοσιογραφία, αθλητισμος, πεζοδρόμια, επαρκή αστυνόμευση, μεταναστευτική πολιτική, εξωτερική πολιτική κ.α.); Όταν πάμε στο εξωτερικό, δεν μας ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ευρωπαίους (γιατί είμαστε και μεις ξανθοί), εκτός και αν ξεχυθούμε οικογενειακώς σε καμιά παραλία. 
Αλλάξαν οι καιροί για τη μικρή μας νήσο: εφκάλαμεν τη βράκαν, τζιαι οι γενέτζιες το μουστάτζιν τους...

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

I'm baaaack!

Εμπήκα στο blog μου μετά απο πολλούς μήνες. Κατ' ακρίβεια σύμφωνα με τζείνα τα πραματούθκια που σου φκάλλει δίπλα, έχει που τον Μάρτη να βάλω ανάρτηση. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένιωθα, και ακόμα νιώθω, ότι δεν έχω τίποτα να πω, τίποτα καλό anyway. Δεν θέλω να αναφερθώ στα τραγικά γεγονότα στο Μαρί, να σχολιάσω την ανύπαρκτη, καταστροφική μας διακυβέρνηση, να κάμω αστεία για την Πραξούλλα (γιατί θέλω να κλαίω όταν τη σκέφτομαι), για τη ζέστη, τις διακοπές ρεύματος, την ακρίβεια (όχι ακρίβεια), την διαφθορά και τη δουλειά. Εβαρέθηκα τους ούλλους!!
Σήμερα είναι η τελευταία μου μέρα στην δουλειά πριν την άδεια μου. Δεν έχω μεγάλες προσδοκίες για τις διακοπές μου, γιατί δεν θέλω να απογοητευτώ. Μιά ζωή έτσι είμαι: Σπάνια χαίρομαι ή λυπάμαι έντονα. 
Θα δείξει. Things can only get better (νομίζω δηλαδή, εν βάζω το χέρι μου στη φωτιά). 

Συνολικές προβολές σελίδας