No comment

Culture shock II

O πρώην υπ. Οικονομικών κος. Σαρρής αφέθηκε ελέυθερος από το κατοχικό καθεστώς, αφού πλήρωσε εγγύηση 'υψους 46 000 ευρώ στο ψευδοδικαστήριο. Κρατήθηκε σε φυλακές των κατεχομένων για 8 μέρες, ύστερα από (ατεκμηρίωτες όπως φαίνεται) κατηγορίες εναντίον του. Ακόμα και η κατηγορία για σεξουαλική επαφή με ανήλικους φαίνεται να μην ευσταθεί, αφού οι δυο ανήλικοι δεν βρισκόντουσαν καν μαζί του την ώρα της σύλληψης.

Είναι εμφανές πως το κατοχικό καθεστώς θέλησε να παγιδεύσει τον κ. Σαρρή, με αφορμή τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, ο οποίος σημειωτέον ότι δεν είναι καταδικαστέος σε καμία ευρωπαϊκή χώρα ή ΄πολιτισμένη' χώρα αυτού του πλανήτη. Ως γνωστό, στην κυπριακή δημοκρατία, η ομοφυλοφιλία είναι αποποινικοποιημένη εδώ και χρόνια.
Συνεπώς, εγείρεται το ερώτημα, γιατί κανένας δεν αντέδρασε όταν ο κος. Σαρρής παράνομα συλλήφθηκε και κρατήθηκε στα κατεχόμενα, για δήθεν αδικήματα; Συγκεκριμένα, οι ανησυχίες μου είναι οι εξής:
1) Το ψευδοκράτος είναι ένα παράνομο μόρφωμα, αποτέλεσμα εισβολής και κατοχής. Έχει τους δικούς του 'νόμους' και νόρμες, οι οποίοι όπως φαίνεται δεν συνάδουν με τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τις αρχές τις ευρωπαϊκής ένωσης. Στο παρελθόν, υπήρξαν ουκ ολίγες αυθαίρετες συλλήψεις και (απόπειρες και πετυχεμένες) δολοφονίες αντιφρονούντων. Όταν λοιπόν συλλαμβάνουν και κρατούν παράνομα έναν πρώην υπουργό και νυν μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας της κυπριακής δημοκρατίας, η κυβέρνηση γιατί δεν αντιδρά σύσσωμη; Οι συνομιλίες του προέδρου με τον κατοχικό ηγέτη γιατί συνεχίζονται σαν να μην συνέβηκε τίποτα;
2) Τα κόμματα και οι πολιτικοί (πλην κάποιων ευρωβουλευτών) δεν αντέδρασαν άμεσα και κατάλληλα. Αρκέστηκαν στο να δημοσιοποιήσουν κάποιες ανακοινώσεις, αρκετές μέρες μετά, καταδικάζοντας την σύλληψη και κράτηση του κ. Σαρρή.  Μήπως αυτό αποτελεί ακόμα ένα δείγμα υποκρισίας που μας χαρακτηρίζει ή ακόμα και φόβου να μην ταυτιστούμε με τα δικαιώματα κάποιου ομοφυλόφιλου (μπας και μας πουν και μας γκέυ);
3) Η κυβέρνησή μας αντέδρασε με το να κάνει διαβήματα μέσω του υπουργείου εξωτερικών (όχι εσωτερικών). Μήπως η λεγόμενη ΤΔΒΚ πρόκειται για άλλο κράτος;
4) Οι λίγες γελιοδέστατες αναφορές στο γεγονός αφορούσαν τη συμμετοχή του κ. Σαρρή στο κίνημα αγανακτισμένων, οι οποίες καταδίκαζαν τον κο. Σαρρή μόνο με βάση τις κατηγορίες του Αττίλα, αναδημοσιεύοντας τον Τ/Κ τύπο, χωρίς αμφισβήτηση.  http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks%20aformis/428871 ) . 
(Όμως όταν υπάρχει εμπεριστατωμένο νομικό πόρισμα έχουν το θράσος να το αμφισβητούν).
5) Υπήρξε σημαντική ευκαιρία να αναδείξουμε τί εστί καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως αποτέλεσμα της κατοχής.  Αντιθέτως, εμείς πάλι σιωπήσαμε από φόβο και ντροπή (σαν να και είναι ντροπή να είσαι ομοφυλόφιλος).
6) Ήρθαμε αντιμέτωποι με τις απαρχαιομένες αντιλήψεις του ισλάμ όσον αφορά την σεξουαλικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.  Σίγουρα αυτός είναι ένας τομέας, που τολμώ να πω ότι η ορθόδοξη εκκλησία δεν δείχνει λιγότερη υποκρισία.
7) Τέλος, φάνηκε πόσο 'ευαισθητοποιημένη' είναι η κυπριακή κοινωνία, που αντί να υποστηρίξει την ελέυθερη επιλογή κάθε ατόμου, έσπευσε να καταδικάσει, να χλευάσει και να χαρακτηρίσει τον κο. Σαρρή, χωρίς καν στοιχεία και επιχειρήματα. Μάλιστα, από το στόμα 'μορφωμένης' νεαρής άκουσα και την εισήγηση "πρέπει να τον λιθοβολίσουν" (!!!) 
Όλα αυτά με κάνουν να αισθάνομαι το λιγότερο άβολα. Όλοι είμαστε διαφορετικοί με κάποιο τρόπο. Τα δικαιώματά μας όμως υποτίθεται ότι είναι κατοχυρωμένα. Την επόμενη φορά που εσύ θα βρεθείς στο στόχαστρο, πιθανόν να μην παλέψει κανένας και για σένα. Το επιχείρημα ότι "μα εγώ δεν είμαι γκέυ" δεν ευσταθεί. Το 2011 μπορεί να είναι κατακριτέο να είσαι γκέυ, αλλά πρίν από μερικές δεκαετίες  ήταν να είσαι γυναίκα ή μαύρος. Σκέψου το...γίνεται.

Τα δικά μου 7

1. Δεν ξέρω όλους τους πολλαπλασιασμούς! Νομίζω μου έμειναν ψυχολογικά από της Δ' Δημοτικού που έπρεπε να μάθουμε τους πολλαπλασιασμούς και μετά ο δάσκαλος μας έβγαζε στον πίνακα, με αποτέλεσμα εάν δεν τους ξέραμε να φάμεν φωνές. Αυτό με τρόμαξε υπερβολικά, σε σημείο που ακόμα και τώρα δεν μπορώ να κάνω μια απλή πράξη στο μυαλό μου εαν αισθάνομαι την παραμικρή πίεση. Μιλάμε για πολλά ψυχολογικά...
2. Speaking of, φοβάμαι υπερβολικά τα αεροπλάνα. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη, γιατί αντί να μην κοιμάμαι ένα μήνα πριν το ταξίδι, τώρα νιώθω περίεργα μόνο από την προηγούμενη μέρα. Επιμένω όμως να πηγαίνω πολλά ταξίδια το χρόνο, τα περισσότερα μακρυνά (μεγάλος μαζοχισμός)
3. Θα μπορούσα άνετα να γίνω μανιακή χαρτοπαίχτρα και στοιχηματζού. Αν και δεν πηγαίνω σε καζίνα, μια φορά που πήγα όταν σπούδαζα κέρδισα πολλά λεφτά! (αλόπως ήταν η τύχη του πρωτάρη).  Με ενθουσιάζει τόσο πολύ να παίζω χαρτιά με λεφτά που το αποφεύγω τελείως.
4. Αγαπώ πάρα-πάρα πολύ τα ζώα. Δεν μπορώ να σκοτώσω ούτε κατσαρίδα στο σπίτι μου. Όταν ήμουν φοιτήτρια είχα 'pet' ένα ποντικάκι που μπαινόβγαινε στο διαμέρισμά μου. Δεν κατάφερα να το σκοτώσω ποτέ γιατί το λυπόμουν. Αναρωτιέμαι τί απέγινε ο  Αρτέμης...
5. Είμαι μισάνθρωπος! Θεωρώ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αποτελούν απλώς μια επιβάρυνση στον πλανήτη και δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Το ίδιο αισθάνομαι και για τα περισσότερα κοπελλούθκια, που φαίνεται ότι απλώς διαιωνίζουν την ηλιθιότητα των γονιών τους. Χαίρομαι όμως όταν βλέπω παιδιά με σωστή ανατροφή!
6. Δεν πιστέυω ιδιαίτερα στο θεό, δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάπου η έννοια του θεού. Μια χαρά τα καταφέρνουμε και μόνοι μας. Πιστέυω όμως ακράδαντα στην μετενσάρκωση. Επίσης, θαυμάζω τον JC (εάν υπήρξε) γιατί νομίζω ήταν ένας hippie Jew!
7. Όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ συγχισμένη για διάφορα θέματα. Για παράδειγμα, όταν πήγαινα στην παρέλαση και μου έλεγε η μάμα μου να δούμε τους βατραχανθρώπους (ΟΥΚ), εγώ πίστευα ότι υπήρχε ένα μυστηριώδες species ανθρώπων, κάτι σαν υβρίδιο μεταξύ βατράχου και ανθρώπου! Ήμουν φυσικά 5 χρονών...

Γιατί θέλω να γίνω δημοσιογράφος όταν μεγαλώσω...

Σίουρα εν καλλύτερη δουλειά που τούτην που κάμνω τωρά...