Οι Εγγλέζοι έχουν ένα σέινγκ που νομίζω εν αλήθκεια: "Old habbits die hard". Τούτον ισχύει σχεδόν για ούλλα τα πράγματα άμαν το καλοσκεφτείς. Πολλές φορές νιώθω ότι η ζωή μου είναι μια συνεχής προσπάθεια να ξιμάθω όσα ξέρω, π.χ. "κακές" συνήθειες τζιαι να συνηθίσω να κάμνω κάτι καινούριο, κάτι καλλύτερον. Όπως τζίνην την φοράν ασπούμεν που έκοψα το τσιάρο.
Το ίδιο θέλω τζιαι για τους άλλους. Να μεν μινίσκουν οι ίδιοι άμαν κάτι εν δουλέφκει. Έννεν ότι θέλω να αλλάξω τον άλλον, την προσωπικότητάν του, γιατί τούτον εν γίνεται. Αλλά, κάποιες μικρές συνήθειες θα έπρεπε να μπορούν τις να αλλάξουν, προκειμένου να το θέλουν τζιαι οι ίδιοι φυσικά. Έμεις έχουμεν άλλον σέινγκ τζιόλας: "το μάθημαν τζιαι το ξιμάθημαν εν κοντά". Ένι ξέρω πόσον κοντά εν τούτα τα θκυό, αλλά σίγουρα είδα αθρώπους να αλλάζουν συνήθειες. Βέβαια πολλοί πιστέυκω ότι αλλάξαν που την καταπίεση των φαουσών γεναικών τους (ας ετολμούσαν να μεν αλλάξουν, αφού ήσεν SS officers που εν ήταν έτσι), τζιαι εγώ με καμία δύναμην έθθέλω να γίνουμαι φάουσα.
Που την άλλην, λαλούμεν τζιόλας: "Ο νούρος του σιύλλου εν ισιώννει". Τούτον τζι'αν εν μεγάλη κουβέντα. Νομίζω οτι ιτ κάπσιαρς δε έσσενς του Κυπραίου (ειδικά του άντρα που όπως τον έπιαες που τη μάναν του έτσι έννα μείνει, όσον φάουσα τζιαι να γενείς). Τούτη η φράση, προς το παρόν, περιγράφει καλλύτερα τη δική μου κατάσταση. Ρε τί με καλόν τρόπον εδοκίμασα, τί με φωνές, με απειλές (που ήμουν έτοιμη να τες υλοποιήσω)! Τίποτα εν έγινεν. Το σπίτι εν ακόμα της που....ας, τζιαι μόνον εγώ ασχολούμαι. Ο άλλος νομίζει ότι μεινίσκει σε ξενοδοχείο αλόπως. Τζιαι επειδή είπαμεν ότι το μάθημαν τζιαι το ξεμάθημαν εν κοντά, τελικά έμαθα να είμαι μια πικρόχολη φάουσα Κυπράια, τζιαί το Αρκούδι έμαθεν να είναι ένας αδιάφορος γάρος. Είδατε που τελικά κάτι εμάθαμεν;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
:ζ
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το να έισαι φάουσα όμως, θκιώχνεις τον σίουρα. Το ότι εν αδιάφορος γάρος όμως, χμμμ.. κόφτει σε αν τον θκιώχνεις; :|